Şimdi sen gideceksin…
Şimdi sen gideceksin…ve ben … arkandan bakakalacağım…
Dur diyemeyeceğim… Sesim çıkmayacak… Sususlarımda saklı kalacak duygularım ne kötü…
Söz geçiremeyeceğim göz yaşlarıma akacak … Saklayacağım görmeyesin diye
beceremeyeceğim.
“Ağlama” diyeceksin bana.. seni dinlemeyeceğim.. İçimde biriken ne varsa gözlerimden taşacak dışarı…
Kızgınım gidişine…Çünkü öfkem bir dağ gibi büyük… Ne varsa hayata dair alıp götürüyorsun benden..
Farkında değilsin.. Yada farkındasın ama değilmiş gibi davranıyorsun..
Sen kendi yolunu çiziyorsun şimdi… ve doğru bildiğini yapıyorsun..
Bense… binlerce yanlışın ortasında tek başınayım..
Oysa beklediğim sevgiliydin sen.. Yorgun dünlerden damıtılmış kimliksiz sevdalardan süzülmüş aşkımın tek sahibi..
Sanki seni aramıştım yıllarca.. Ararken aşk niyetine yabancı kollarda uyumuştum..
Bu yüzden kimse kandırmadı ben..i dindirmedi aşka susamışlığımı..
Hep eksikti…. Hep yarim… Ne yazık ki “Bu kez tamam” dediğimde de yarim kaldığımı görüyorum.
Belki de sevmeyi beceremiyorum ben.
Öyle ya deli sevdalar bana göre değil…
Belki de Dümdüz, heyecansız içimdeki kuşlar kanat çırpmadan ve tutkuyu kanımda hissetmeden yaşamalıyım aşkı.
Buna aşk denirse tabii..
Bu yarim kalmışlık duygusu yok olur mu..
O zaman Peki… Sen biliyor musun bu acıya katlanmaların ilacını?
Bu yürek sancısını ne dindirecek? Bu geceler nasıl gecicek?
Söyle yar, içimi kor gibi yakan bu ateş nasıl sönecek?
Acelen var biliyorum Gideceksin… Yaşanmamış zamanları da beraberinde götüreceksin..
Bunu hiç istemiyorum.. Ne berbat bir duygu bu.. İstemediğim bir şeyi yaşıyorum ve buna engel olamıyorum..
Benden bağımsız gelişiyor her şey…
Çarpmanın etkisiz elemanı gibiyim… Ya da bir savaş filminin daha ilk karesinde atılan ilk kursunla düşüp ölen ve bir daha da hiç görünmeyen figüran…
Haydi git… Bu yol senin yolun… Dilediğince özgür at. Adımlarını..
Kendin için yap .. iyi olanı yapıyorsun ya…. ne önemi var gerisinin..
Yaşadığımız kısa günlerin anısına sığınır Atlatmaya çalışırım bu acıya..
Sensiz olmaktan daha kötü ne olabilir bu hayatta ki?
Bir insanın başına en kötü şey gelmişse… başka hiçbir şeyden korkmuyordur..
Bir tek seni kaybetmekten korkuyordum.. onu da yaşadım zaten…
Haydi git merak etme yaşayacağım..
Sensiz olsam da bu sevdayı yaşatacağım…