Baksam , bulsam , bilsem , bitsem sende

Alıştıramadım seni gönül kafesime
Açsam pencereleri ardına bakmayacak
Göçmen kuş misâli ruhun …
Ya ;
Yüreğimi mesken tutacaksan kendine
… Uzat ayaklarını sevdiğim
Zerre boşluk kalmasın …

Evimdeki çiçek ol
En güzeli …
Güneşi açayım sana sabah ezanına yakın
Perdeler ardından baksın
Ama gökteki şu göçmen kuşlara imrenme ne olur ?
Yâr ;
Kanatlanır , kanatırsın …
Sakın ola yağmur olma … ya yanlış bir mevsimde yağarsın
ya yanlış bir gönüle düşersin
ya bir buluta kaçarsın …
Ne olur ki ;
Semâveri olsam yüreğinin
Gönül tasımla hoyratça taşısam sana
İçsen , içsen …

Feriköy””””de soğuk bir Mart ayında rastlasam sana yine
Yokuşta otomobilim kalsa
Seni görsem izbe bir kırhanede üşümüş ellerinle
Feri alevlense gözbebeklerimin
Hatırlasam tekrar seni … ne olur ?
O an AŞK””””ı buyur etsem içeriye
Sıcak bir çayda kalsa dudak payın
Buğulansa nefesin
Paylaşsak susamlı simidimizi eski günlerdeki gibi
Çoğu sana kalsa
Azı bana …

Bir öksüzün gözlerindeki büyümüş çıplak yalnızlığı ,
Huzurevindeki bir düşmüşün parmak aralarında kalmış her çizgi gibi
Yalnız soğukluğu var bende …
Gelsen ;
Baksam , bulsam , bilsem , bitsem sende
Ne olur ?..