SEVDADA MOZIK ÇAĞLARIM
Bu zamanlar benim sevdada mozik çağlarım.
Yürümeyi öğreneli çok olmadı ama yolu da kolayladım. Artık koşmaya başlayabilir ve aradaki mesafeleri daha çabuk kapatabilirim. Yeter ki sen kollarını kapama…
Havalar soğumaya başladı. İyiden iyiye soğumadan dikkat etmelisin. Yalınayak yerlere basma, üzerine birşey almadan yataktan kalkma. Ben yokken yemek öğünlerini aksatma. Kahvaltılarını düzenli yap lütfen. Dışarıya çıkarken üzerini sıkı giyin. Zamana ve mevsime paralel kıyafetlerle süsle kendini.
Ben sanıyordum ki seni kıskanmam içimde tepinip duran şeyin adının kıskanmak olduğunu söylemeliyim. Hastalık boyutunda olmaması güzel olsa gerek. Anlıyorum ki aşırı kıskançlık ya hastalıktandır ya da güvensizliğin adını kıskanmak koymuşlardır. İnsan sevgisinde sebat edebilmeli… Yoksa muhafaza etmeye çalıştığınız şeyin kırılmasına veya incinmesine sebep oluyorsa insan bunun adı bencilliktir.
Sevgili/m başımdaki taç gibisin. Tacımı korumak benim vazifem olduğu kadar, onun başımda taşınması da tacımın hakkıdır. Kapatılan bir taç, kıymet yitirmese de kıymeti bilinmeyen olur. Bu hassas denge çok önemlidir. Benim olanı korurum, koruduğuma da daha çok imkan ve yaşam hakkı veririm.
Oysa ki bu zamanlar benim sevdada mozik çağlarım.
Mozik: Yürümeyi daha yeni öğrenmiş