Sen Gelmedin…

0

Gün battı
Çoktan açtı gece sefaları
hasret bahçesinin
Kuşlar çoktan döndü yuvalarına
Sulara selam veriyor
akşamın hüznü
Yağmurlar geldi ellerinde güllerle
Gelincikler geldi kapıma
kan rengi karanfiller geldi
Sen gelmedin… 

Yelda gecelerde
Hercai menekşeler ortağı oldu düşlerimin
Uzun bir türküyle düştü
yalnızlığıma martılar
Ayın sevdası geldi
gelinlik göçmen bir kızın
yarım kalmış bohçasıyla
Kayan bir yıldızın gözyaşı geldi
elemi geldi
yası geldi;
Sen gelmedin…

Ümit kayığında
kürek mahkumuydu hayallerim
Sabahları önce resmin girdi bütün odalarıma
Saçlarındı gölgesi mahzun ikindilerimin
Adın yazılı kaldı sokaklarında gönül şehrimin
Söndü hasret rüzgârından
vuslatın yanan mumu
Erguvanlar geri geldi
yaz ortasında
Erken sonbaharlarda
sardunyalar geldi
Sen gelmedin…

Kırık bir vazoda bıraktın can elmasımı
Geceler geldi
gündüzler geldi
türküler geldi
gemiler geldi
son trenler geldi
Sen gelmedin…

Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.