Oysa ne çok isterdim…

2
ßir kelebeğin ayak sesinde arıyorum
Gecemi üşeten rüzgarı.
Kapıyı gıcırdatan dostlarıma soruyorum
Neden bu kadar içtiğimi
Ve neden hala sızmadığımı. …
ßütün hayatım masanın üstünde duruyor işte,
Üç beş resimdi sadece senden bana kalan…
Gözlerim son trenin arkasından
El sallıyor sana;
Veda bile edemeden.
Oysa ne çok isterdim
Yirmi birinci vagondan üçüncü sınıf bir bilet alabilmeyi
Ve seninle aynı pencereden İstanbul’ u seyretmeyi…

Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.