On Yedi Sene Evvelki Günümüzü Yaşıyoruz

Gözlerinden derlediğim şiirler bunlar

Bütün kalabalıkların ortasında,

Bir mısra boyu uzaklık aramızda.

Şimdi uzatıyorum ellerimi seneler sonrasına,

Suçüstü yakalanmadan anlatıyorum.

Boynunu, bileklerini, bir bütün halinde seni.

Sen ki, en güzel şiirlerin vazgeçilmez imgesi…

Ellerin var, uzadıkça uzayan,

Gözlerin, kirpiklerin.

Sonra, gizlice, tınısında

Nefesimi gezdirdiğim

Duyduğum en güzel ritim;

Adın.

Şimdi bol yıldızlı bir gecede

Ansızın ıslanıyor parmakların.

Yürüyorsun aydınlığa,

Yürüyorsun seviyorsun.

Biliyorsun üstelik,

Hakkın var, seviliyorsun.

Sonsuz bir kızıllıkta akşam güneşi,

Yanındayım, hissediyorsun.

Çıplak ayakların üstünde kumların,

Elbisen muhakak kırmızı.

Dağınık saçların,

Masmavi gökyüzü…

On yedi sene evvelki günümüzü yaşıyoruz

Belki el ele,

Sade susarak, yürüyoruz,

Uyanmama arzulu bir gecede…

Şimdi şişede balık olsam,

Kaç deniz geçmem gerekir?…