Küçücük bir toz tanesini nasıl MÜCEVHER sanmışım

Bütün sözcükler yetersiz artık..
Engin denizlerde kulaç attığım üstüme gökkuşağını kuşandığım bu aşk yalanmış.
Gökyüzü kurşun gibi ağır şimdi. Ne yana dönsem senden başkası yalan.
Gözlerine baktığım zaman cennet bahçesine geçerdim. şimdi ise seni seviyorum diyişlerim birer birer kül olup uçtu gözlerinden…
Bilirsin bıkmazdım saatlerce seni izlemekten;
sen sevgilerin en yücesiydin sevdiğim aşklarımın en büyüğü…
sen SEN KIYMETLİM EN ÖZELİMDİN benim…

Bir masal olsaydın razıydım
Bir şiir olsaydın alır saklardım.
Güzel bir yüz kalırdı senden geriyehoş bir anı…kimsenin dokunamayacağı bir tarih. Ama hiçbir şey kalmadı..
Ben yokluğu varsaymışım…Bir HİÇ’e sarılmışım.
Yıllarca bir HİÇ uğruna ağlayıp usanmadan yollarını gözlemişim………….
Bir ışıktı istediğim.
Sense ışığı yutan karanlık…
Kör bir kuyu…
Sanırım ben kör kuyularda kaynak suyu aramışım.
Nasıl olsa bitecekti bu aşk.
Ama unutulmaz bir hatıra gençliğimin en güzel anısı olarak kalsaydı..Sen hiçbir şeyin değerini bilemedin.Kökün çürükmüşyaprağın kül meyven ise zehir…
Ben seni aşkın yerine koyup aldanmışım.Kabahat sende değil ben insan tanımamışım.
Kızıyorum kendime sen hiç olmamışken yokken
Küçücük bir toz tanesini nasıl MÜCEVHER sanmışım…