Bilardo Topları
Ayrıldığımız gündü.
Mutfaktaydık, buzdolabının yanında, kapısı açıktı..
herşey bambaşka görünüyordu yüzüne vuran o soğuk ışıkta
“Biliyor musun ” dedin. “Sen neye benziyorsun biliyor musun?”
Epeydir aradığın bir şeyi bulmuş olmanın hem sevinç, hem keder veren
gizi bir an için bulandırmıştı yüzündeki tedirginliği, kırgınlığı.
Sis ışığa çıkmıştı. Sonra yavaşça çevirip başını yüzüme baktın kuyuya düşmeye
benzeyen derin bir korkuyla.
“Neye?” dedim, yan yanayken yaşadığımız ayrılığın adını sorar
gibi, “Neye?”
“Bilardo toplarına.”
“Neden?” dedim.
“Yazgını hep başkalarının ıstakalarının insafına bırakıyorsun da
ondan…”
Bir uçurum gibi derinleşen sessizlik o an başlamıştı bile bizi
birbirimizden uzaklaştırmaya.
Beni terk etmeden önce yaptığın son konuşma oldu bu.
Sonra iki arkadaşım geldi, birinin omzunda ağladım, hangisiydi
şimdi hatırlamıyorum.
Sonra birlikte başka bir kente gittik, anlarsın ayrılığın ilk
günlerinde o eve katlanamazdım, sonra ben başka aşklara,
sonra başka evlerin duvarlarına başka takvimler astım..
Şimdi ne zaman birinden ayrılsam
ıstakaların sesi patlıyor kulaklarımda
ardından bilardo topları
dağılıyor dört bir yana..
Seni hatırlıyorum o soğuk ışıkta bir daha
bir daha
bir daha..
Murathan Mungan
Henüz yorum yapılmamış.