AŞK YOKSUN,BEN YOKSULUM

ve en çok seni özledim ben
karşı komşunun sokağa çıkışını beklemeni.
her teyzeyi annen gibi sevmeni.
sanki ayıpmış gibi kimseye sölememeni.
ve o bisikleti ilk gördüğünde koşuşunu.
yağmurlu bir günde annenin elinden yediğin ekmeği.
ıslanan sokaklara bakıp duygulanmanı.
yaz akşamlarında oturduğun kaldırımı.
seni bir kez daha görmek isterdim.
hiç konuşmadan…
kısa pantolonlu siyah beyaz halini…
bir lokma boyunu…
diz çöküp yere sımsıkı..ama çok sıkı.
sarılmak sana..
gözyaşlarımı omzuna bırakıp..
gitmek istiyorum şimdi
sana kim olduğumu söylemeden..arkama bakmadan
ağladığımı sana göstermeden…
seni çok özledim
ama çok özledim
çocukluğum…