Sen ‘Bitti’ Dedin Ben ‘Bitmez’! Bitmedi de…! İnanamadım Söylediklerine…Hani Yapamazdın Bensiz Ayrılığın Rüzgarı Esse Üşürtitrerdin! Şimdi İse ‘Aşkı Benle Yaşamak Varken Bensizliği Tercih Ettin’…Sustum Biliyordum;Konuşsam Yalvarıcaktım Ayaklarına Kapanıcaktım…Küçük Düşüceğimi Düşündüğüm İçin DeğilNe Olursa Olsun Gitmeyi Kafana Koyduğun İçin Sustum…! Madem Öyle Herşey Gönlünce Olsun Dedim Ve Susturdum Sevdamı Geceye Sakladım…Canımı Acıttı Sözlerin Kalbim Acıdı da Sustum…’Daha Fazla Çirkinleştirmeyelim’ DedinBizde Herşey Güzeldi Diyemedim…Kafana Koymuştun Gitmeyi’Kal’ Diyemedim!
‘Sadece İçimdesin Artık Dışımda Değil!’ Dedin Ve Kayboldun Gecenin Karanlığında…!Bense Bir Duvar Dibinde Çırpındım İsyan Ettim…!Aklımda Birsürü Soru İşaretiyle Kalakaldım…Hadi Gene Gecenin Karanlığında Saklanıyordu Sensizlik Aydınlık Bastırınca Nereye Saklanacaktı?! Sustum Sonunun Nereye Varacağını Bilmeden Annesini Kaybetmiş Çocuklar Gibi Aradım Durdum ‘Sen(sizliği)’i…!Saklamalıydım Seni Çok Derinlere Gömmeliydim Kalbime…Aşkın Dilinden Anlamıyorsan Anladığın Dilden Konuşmalıydım Seninle…’Artık Seni Senden Bağımsız Yaşamalıydım…!’
‘Ben Seni Büyütürken İçimde Dönersin DiyeSen ”Bensizliği” Beslemişsin…Ben ‘o’ DerkenSen ‘Onsuzluk’ Demişsin…!
Ben ‘Aşk’
Sen ‘Nefret’
Ben ‘Dön’
Sen ‘Unut’ Demişsin Anlamamışım…!
Bana Düşen Sadece Kabullenmek Artık…Kalbime Gömmek…Biraz Unutmak Biraz hatırlamak…
Keşke Herşey Daha Farklı Olsaydı;
Ama Hoşçakal Dedin Ve Gittin…
Şimdi Göm Beni Kalbine Gömebildiğin Kadar
Ben Veda Etmem Bu Aşka…………!!!