Yağmuru dileyen kuru toprağım
Sen gözyaşına bulutları sığdır da gel
Öyle bir gel ki
Alev alev düşsende dudaklarıma
Kana kana içeyim seni
Öyle bir gel ki
Çocuğun anasını emdiği gibi
Toprağım nemli bulutları delicesine emsin
Ben,
Güneşini yitirmiş son kardelenim
Sen avuçlarına güneşi al da gel
Öyle gel ki
Tenimde asırlık buzlar erisin
Öyle gel ki
Dallarım hep gülüşlerinde filizlensin…..
Ben,
Baharını yitirmiş tomurcuğum
Sen gülüşlerine baharı giydir de gel
Öyle bir gel ki
Üşüyen dallarım mutluluklara saçılsın
Öyle gel ki
Adın hep baharlarla anılsın…..
Ben,
Gözyaşını yüreğine hapsetmiş çocuğum
Sen gökkuşagını gözlerine giydir de gel
Öyle gel ki
Suskun gökyüzüm gülüşlerinle şenlensin
Öyle gel ki
Kurumuş gülüm sevdanla renklensin…..
Ben,
Yıldızlarını kaybetmiş geceyim
Sen saçlarına ısıkları taçlandır da gel
Öyle gel ki
Karanlığım gülüşlerinle hep aydınlansın
Öyle gel ki
Acılarım hep sevdanda parçalansın…..
Ben,
Çile hamurunda yoğrulmuş yorgunum
Sen yüreğine ölümsüz sevdanı al da gel
Öyle gel ki
Her nefesini kendime ömür bileyim
Öyle gel ki
Avuçlarından mutluluğun şerbetini içeyim .
ismail sarıgene